Dere tepe gezsem ya ben, kumsalda ayağıma çarpan denizin soğuğuna aldırmadan koşsam ya boydan boya, yüksek tepelere çıkıp en güzel manzarayı izlesem, bahçemde çiçekler yetiştirsem ya...Renkli bir evim, çiçekli perdelerim, cam kenarında berjerim, küçük sehpam ve tabi üzerinde kahve fincanın olsa ya...
Ben küçük hayallerin insanıyım "azıcık aşım, ağrısız başım" der geçerim bu hayattan.Hayat dediğin nedir ki zaten?
Koskoca şehirler bana göre değil öğrendim...Emekli ruhuna sahip genç işçiyim kendi tabirimle...Keşmekeşten uzak dingin bir deniz istiyorum artık fazla dalgalı bu hayat, bu şehir
Hayat işte fazla söze ne hacet??? Yaşa dilediğince bu hayat senin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder